beleşçi insandır. o çerezi birayı içenin yemesi gerekirken bu bir şey içmediği için 2 dakika içerisinde çereze abanır ve bitirir. tokatlamak gerekir kendine gelmesi için. sonra da mekandan def edilmelidir.
bu türe mezeciler deniyor.
ilk mezeci 1250 lerde yuvarlak masa şövalyelerinin akşam felekten bir gece patlatalım deyip toplandığı gün görüldü. ilk toplandıklarında 12 kişilerdi ne zaman 13. şovalyeyi çağırdılar işler değişti. 13. şovalye ben şarap içmiyorum amk dedi. iyi bakalım sen içme dediler diğerleri. kalender insanlardı. şövalye sonuçta bunlar. kalk siktir git diyecek halleri yoktu. 13. şovalye onun tavuğundan, bunun pilavından, ötekinin domuz pastırmasından çaktırmadan yiyordu. aralarından biri ters bakarsa ne var amk iki but dört kanat yedik diye sorun mu oldu diyordu. bu sözün ardından hepsi birlikte kılıçlarını ve kadehlerini kaldırarak sir mezecios için fon dip dedi. o gece hiç bir tatsızlık çıkmadan dağıldılar.
zamanla sir mezecios'un suriyeli düşük rütbeli şövalye akrabalarının gelmesiyle birlikte 100 ü geçkin şovalye olmaya başladı masada. diğer şövalyeler meze yetiştiremez oldu. o akdeniz mutfağının eşsiz lezzetleri yerlerini turşu ve cipse bıraktı. o yıllanmış şaraplar, köpek öldürenlere dönüştü.
bigün sir arthur ayağa kalkıp; sikerim yuvarlak masasını, yapacağınız işi, ben gidiyorum amk dedi ve memleketi yorkshire a gitti.
bu mevzu tarihe mezeciler olayı olarak geçti.
onlar için; çerez, şakşuka, haydari, karides, eski kaşar, italyan salatası, carpaccio v.s. farketmez.
sonuçta adam ışınlanmadı ya oraya. bi şekilde masa arkadaşı sayılır. böyle durumlarda aparatif bir şey söyleyin mezeciye onla oyalansın.
''içki içenin mezesinden yemek sevaptır'' türünde bir söz dolamışlar ki ağızlarına kaynak sorsan ayet adı verecek kadar mezhepsizdirler. olum ye çerezini çitosunu amenna, dini niye alet ediyorsun.
