Merhaba bayım ama sakın baymayın beni.
Çünkü şiir olarak yaratıldığımı biliyorum.
Saçlarımdan yüreğime umut damlatır.
Omzumun çukurunda kuşlar beslerim ben.
Ezberinde ki devrik aşklardan kalma.
Derme çatma aşk sözlerini kendine sakla.
Benim dünyamda kullanılmış acılara yer yok.
Şiirler demler içerim yüreğimin tenhalarında.
Ellerimle topladığım papatyalardan yastık yapıp.
Rüzgârları dinleyip kelebeğin kanadında uyurum ben.
Benim dünyamda umutsuzluğa yer yok bayım.
Gözlerim masmavi okyanus olur yüzebilene.
Koynum gönül salıncağı olur sallanabilene.
Sözlerim tek gidişlik bilet olur kıymet vermeyene.
Bay bay bayım ama sakın ardınıza bakmayın.
Çünkü gidenin arkasından su dökmem.
Acılarımı çay gibi demler içerim ben!
Sözde senden kaçıyorum,
Dolu dizgin atlarla.
Bazen sessiz sevdasın,
ipekten kanatlarla.
Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla,
Karşıma çıkıyorsun,
En serin imbatlarda.
Adını yazıyorum,
Bulduğun fırsatlarla.
Yüreğimin başına noktalarla, hatlarla,
Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla.
Sözde senden kaçıyorum
Dolu dizgin atlarla...
