Niki Lauda'nın anlatıldığı Rush filmi örneğin; bu filmde duygulanmamak mümkün değil. Bu ve benzeri filmlerde, belki de saçma bir durumdur, bu insanların başardıklarına bakıp ağlıyorum.
Belki de hiçbir şey başaramadığımız, kendi büyük çaresizliğimizi hatırladığımız içindir bu duygulanma.
