Kampüsteyim, derse girdim sırama oturdum. Zil yeni çaldığı için öğrenciler yavaş yavaş sıralara oturuyorlar. Ön sıralar genelde boş.
Geçtim ön sıralara doğru oturdum. Yanıma güler yüzlü bir kız geldi oturdu.
"onur Hoca'nın dersi mi? ' dedi. Evet dedim. Kendisi de iki sene önce mezun olmuş ve onur Hoca'nın dersine girmek için okula gelmiş.
Neyse kısa bir sohbetten sonra kızı çok beğendim. Güler yüzlü, incecik, pozitif enerji saçan güzel bir kız.
Ders bitti. Kız ayağa kalktı, iyi günler dedi. Elim ayağıma dolaştı, ben de arkasından ayağa kalktım. Heyecandan bir şeyler saçmaladım.
Ne dedim hatırlamıyorum. Sigara içiyor musun dedim galiba. Böylece sigara içerken numarasını Vs alabilirdim diye düşündüm.
Kikirdeyerek ve yürürken hayır içmiyorum dedi.
Ne diyecektim başka? ağzımdan belli belirsiz. Benim bile zor duyduğum " bir şeyler içelim mi" lafı döküldü.
Öyle ezikçe ve korkakça söylemiştim ki ben bile duymadım.
Kız arkasından öylece havası kaçmış balon gibi sönüp bakakaldım. Yüzümde de aptalca ve sinir bozucu bir gerginlik ve tebessüm.
Velhasıl; siz siz olun cesur bir şekilde "bir şeyler içelim mi" deyin.
Hayattaki pişmanlığım bu olabilir. Yeterince cesur olmamaktan dolayı yaşanılan pişmanlık.
