insanın bugün yapmadığı, belki de yapamadığı ayrımdır. Bana göre bu, bugünün değil, zamanı dışarıda bırakarak bir insanın sahip olabileceği en büyük hastalıktır.
Birkaç kez mantıklı ve işe yarar şeyler söyleyen birisinin bir dahaki söylediği ve yaptığı şeyleri tahlile ihtiyaç duymadan doğru buluruz. En kötü cümlelerden birisidir "o söylüyorsa doğrudur."
- hayır, hiç kimse her zaman olduğu kişi olamaz.
Bir kere hayran olunan bir şeyin nesine hayran olduğumuzu unutarak hayranlığımızı hayran olduğumuz şeyin tümüne yayarız. Bir şarkıcının, bir futbolcunun, bir şairin, bir yazarın ve bir filozofun söylediklerini, yaptıklarını -sanki onlar bir tanrıymışçasına- doğru bulur, takipçisi oluruz.
Kaldı ki hayranlık bir doğrulama değildir. Biz bırakın bu ayrımı, hayranlığın ne olduğunu ve nasıl hayran olunacağını dahi bilmiyoruz.
