bir şeyi çok isteyince, o istenilenin olmayacağı genel bilinen bir düşünce olsa da, aslında bir şeyi ne kadar çok istersen enin sonunda o şey senin ve seninle olur düşüncesi de bir köşede duran düşüncedir. şahsi fikrim bir şeyi çok istemek, ve o istenilen şey ne kadar tartışmasız doğru ve makul bir istek olsa da, sadece istemenin yetmeyeceği yönündedir. hatta istemenin yanında, büyük bir çaba göstermekte yetmeyebilir. eğer yetseydi nasip diye bir şey olmazdı. nasip denilen şey hesapta yokken gelendir. hesapta yokken gelen şeyler, siz bunu hak ettiğiniz için gelendir aslında. yani iyi olan şeyleri hak ettiğiniz için. çünkü nasip işi, genelde hayırlı, iyi işler için yorumlanır. kötü şeylere pek nasip ifadesi kullanılmaz. olmayan şeyler için de, allah nasip etmedi, etmemiş demek ki denilebilir. onun için efendime söyleyeyim, bir şeyi çok istersen hayatta olmaz veya mutlaka olur gibi şeyler boş laftan ibarettir bence. yani o kadar derin düşünmeye gerek yok. son cümle ile bağlayayım. üzülme, bir şey olmuyorsa ya daha iyisi olacağı için, ya da gerçekten de olmaması gerektiği için olmuyordur. demişler.
o çok istediğiniz şeyi , gerçekten hak ettiğinizi bilerek istiyorsanız, zevkle heyecanla beklediğiniz bir durumdur. biliyorsunuzdur ki, er ya da geç olacak. ki sadece istemekle olmuyor lafı da buradan çıkmadır diye düşünüyorum.
Olma ihtimalini arttırmak için çeşitli planlar yapmaya, olması için çalışmaya ve sabretme gücünü kazandırmaya vesile olur. Birçok hayat tecrübesi de göstermiştir ki bir şey çok istenirse gerçekleşir. Gerçekleşmemişse ya gerektiği kadar çalışılmamıştır yada cesur olunmamıştır.
"sen isteyince olur, yeter ki iste" ve "çok isteme üzülürsün" öğütlerini farklı farklı kişilerden duyan bünyeler için kafada soru işareti uyandıran bir konudur. cidden, ne yapmalı?
