"evrende hiçbir şey bilinemez" felsefesine uyan bir sözdür. siz bir şeye, bir perspektiften bakarsınız, oysa başka birisi, o şeyi, -o şey aynı şey olmasına rağmen- başka perspektiften görecek ve başka perspektiften tanımlayacaktır. hayatında, o şeyin kendi perspektiften görüşü yer alacaktır.
hayat, bizim gördüğümüz fragmanlardan ibarettir. insan, hayatında sadece fragmanları görür, ve o fragmanları birleştirerek kendi bilgisine ulaşır. kendi gördüğü fragmanlar ile o şey hakkında bilgi edinemez. sadece kendine özgü, "kendi bilgisini" toplar. kendisine göre çok farklı olan bir şey, bir başkasının bakış açısında, o şeyin ideasında bambaşka olabilir. bu "idea"ya asla ulaşılamaz.
--spoiler--
Boston şehrinin büyük otellerinin birinde yaşayan bir bayan, bir gün, büyük bir heyecanla otel müdürüne çıkar. ''Bu kadar senedir müşterinizim ama'' der, ''artık tahammülüm kalmadı. Yanımdaki odada, adamın biri sabahtan akşama kadar piyano çalıp duruyor; gürültüye dayanamıyorum. Buna muhakkak bir çare bulun.'' Otel müdürü şaşkınlık içinde ellerini ovuşturur; ''affedersiniz madam'' der; ''fakat buna imkân yok; çünkü odanızın yanında piyano çalan ünlü piyanist Paderevski'dir ve vereceği konsere hazırlanıyor.'' Kadın ''ne!'' der. ''Paderevski mi, şu Polonya Cumhurbaşkanlığını sanatı için terk eden meşhur piyanist ha?'' Ertesi gün kadının odası bütün tanıdıkları ile dolar; hepsi hayatlarından memnun bedava Paderevski dinlerler.
Burada kadının olay karşısında gerilim ve stresten kurtulmasını, bunun da ötesinde mutluluk duymasını sağlayan faktör, onun düşüncelerini değiştirmesinden başka bir şey değildir. Piyano aynı piyano, çalan aynı adam, kadın aynı kadın. Kadını mutlu eden sadece çalanın Paderevski olduğunu öğrenmesi olmuştur; yani kadının, yaşadığı aynı olaya verdiği anlam değişmiş, her şey onun kafasında olup bitmiştir ve nereye baktığı önemli olmadan, nereden baktığının ortaya çıkardığı farklılık, onu mutlu etmiştir. Kadının mutluluğunu sağlayan temel faktör kafasında yaşadığı bir ''paradigma'' veya ''düzlem'' değişikliğinden başka bir şey değildir.
--spoiler--
şöyle ki aslında dışarda bir dünya yoktur içimizde bir dünya vardır.yani bir olayın iyi veya kötü olduğunu olay değil bizim olaya bakşımız belirler. "herşeye iyi tarafından bakalım", "polyanayı dağa çıkarıp tecavüz etmişler oh ne güzel dağ havası aldım demiş" taraftarı değilim. ama sonuç olarak bir olayı herkes farklı yorumlar ve bu olay herkes için de farklı sonuçlar doğurur. zira bu felsefe "her işte bir hayır vardır" felsefesiyle de uyuşur. aslında sonunda ne olacağını bilemememiz bizi karamsarlığa sokabilir fakat sonuç sorunun doğurduğundan çok daha fazla bizim lehimize olabilir.
