üff biri beni ağlatsın ya. o raddeye gelene kadar kurup duruyorum kafamda böyle olmuyor, en iyisi hiç kurmaya başlamadan baştan zırlayıp konuyu kapamak.
ne zaman bir şeye üzülüp ağlasam aklıma diğer üzüntülerim de gelmeye başlıyor, bir ağlamışken her şeye ağlayıp bütün üzüntülerimi aradan çıkartıyorum. çok mu ekonomiğim acaba?
