herhangi bir ırka, dine, mahalleye, takıma vs... gibi şeylere ait olmanın gururlanılacak birşey olduğunu sanmaktır. en iyisi hep onun ait olduğu şeydir; müslümansa müslümanlık en iyisidir, aşağı mahalledense aşağı mahalle en iyisidir. işte, ırkçı düşüncenin temelinin filizlendiği beyin atraksiyonlarıdır bunlar.
aidiyet duygusu ve kabullenilme kaygısıyla ilişkilidir. öncelik birey olmak değil gruba dahil olmaktır. dahil olunan grupla bireyselleştiğini, anlam ve değer kazandığını, tamamlandığını düşünür kişi.
Zamanında yurtdışında çalışırken hocamız derdiki bana; kızım çok kopuksun * herşeyi yapmak istiyorsun ama herşeyden biraz yapıyorsun. Hatta bununla da yetinmedi metaforik bir anlatımda bulundu. Şöyle ki; heryerde küçük kuyular açacağına bir yerde derin bir kuyu aç! *
Verilen o ayarla doktorluğa gönül verdiğim ve ayarın 10 sene kadar etki ettiği hadisedir. Hocamıın bu metaforunu yanlış anlayıp jinekolog olan arkadaşlarım da mevcuttur.
