istanbul. istanbul abi ya, istanbul işte ne olursa olsun. hele de içinde sevdiceğiniz var ise. allahım ne olursun sevgi muhabbetimizi daha da arttır ne olursun.
Buna şehrin içindeki suçlar, cinayetler, açlık, yoksulluk, gelir dağılımı adaletsizliği ve türlü entrikalar dahil mi?
Yoksa yalnzıca milyonerlerin yükselttiği gökdelenler mi dahil bu sevgiye.
o sehrin sana kattiklarina verdigi duyguya, hissettirdiklerine asik olursun.
benim icin izmirdir orasi. en sevdigim arkadaslarim orada ya da yedigim en iyi midyryi, tabiki kumruyu gittigim ilk hayvanat bahcesi olan sasali yi (o yilana hala soracaklarim var) sabah otogardan inip hemen yakindaki borekciden aldigim boyozu ve dogru arkadaslara gidip kurulu olan kahvalti sofrasina oturmayi.
ankara'dır hiç şüphesiz o şehir. bağımlılık başlar önce sonra seversiniz en son aşık olursunuz. tabii bunları anılar ve insanlar yapar. onlarsız ankara'yı seversiniz anca aşık olma gibi bi durumunuz olmaz.
evet vallahi. adana nın bunaltıcı sıcağı ve akılalmaz kalabalığı, bol çeşitli apaçi yelpazesinden sıyrılıp, yeni gelişen, pasparlak, fazla kalabalık olmayan ve huzur dolur bir şehre gidince öyle oluyor.
