son günelerde mustafa cecelinin yağmur ağlıyor adlı şarkısıyla gerçekleştirdiğim eylem. hoşuma giden şarkıları o kadar çok dinliyorum ki bir süre sonra artık anlamını yitirip birçoğu gibi sıradan bir parça halini alıyor.
bazen üşengeçlikten kaynaklanan acı bir durumdur. sözlükte entry yazmaya üşenmezsin ama şu altta duran media player denilen zımbırtıya tıklayıp, şarkıyı değiştirmeye üşenirsin. sanki kalk, şarkı yaz, bestele dedik anasını satem. tey allam. kimse üzerine alınmasın.
(bkz: yazar burda kendinden bahsediyor)**
ruh haliyle doğru orantılıdır. çok mutluyken eğlenceli bir şarkı sizi rifflerine çekerken bazen çok yalnız hissettiğinizde dinlediğiniz duygusal bir parça sizde duygularınızın aynası hissini uyandırabilir.
