sevilen şarkıyı 1-2 hafta boyunca sürekli sürekli dinlenerek her milimsaniyesinin ezberlenmesi ve sonunda artık şarkıdan hiç haz alamama durumudur.
sonra üzülceğiniz eylem. keşke daha az dinleseydimde boku çıkmasaydı dersiniz.
Zamanla şarkının tadı kaçıyor. Binlerce kez Dinlersen olacağı buydu tabi baygelecek. Kaç defa dedim sana yapma diye. Sonra en sevdiğim şarkı bu diyemiyorsun, diyemezsin tabi boku çıktı.
yaklaşık 4 yıldır her gün aynı parçayı dinlemektir mesela. alışkanlık olduğu için artık, boku çıksa da dinlenir o şarkı. ama yine de keyif verir. (bkz: psikopat değilim aslında)
çoğu insanın başına gelen bir durum. kendimizi engelleyemememizin cezasıdır. sonradan pişman oluruz ama şarkı artık eskisi kadar güzel gelmez kulağımıza.
bazen öyle şarkılar var ki dinle dinle boku çıkmıyor.
cidden, sizi kaliteli müziğe davet ediyorum.
gidip demet akalın'ı beğenip sonra onu 10 kere dinleyince soğuyorsunuz, eh haklısınız. ben o kadını 1 kere dinleyinc... yok lan yarım kere dinleyince soğuyorum şarkısından.
