yaşanmamış gibi saydıklarımızı yüzümüze vurur. iç acıtır. nefes almayı zorlaştırır. ve sonunda itiraf ettirir; "bunca şeye rağmen seviyorum onu." diyerek ağlamanıza neden olur. şarkılar iç acıtır çünkü "acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir".
adamı içirir düpedüz şahroş olup unuttuğunu sandırır ama unutamazsın unutmanın da bir hatırlamak olduğu aklına gelir, zaten şarkı sizi anlatıyorsa içmeden de şahroş eder.
boyunda ağrı,ses kısıklığı,gözlerde kızarma,$i$me yapabilir örneğin.ya da bir $arkı insana, o ki$i o an ne yapmak istiyosa onu yaptırır.$arkı bazen sadece nedendir ağlamak veya gülmek için,bağırmak için...susmak için...küsmek için...
insan hala neden bu hayatı yaşıyorum diye sorarsa kendi kendine cevabı yapıştırıverir "güzel bir gün var" diye. ya da neden ben böyleyim diye sorarsa "her şey yalnızlıktan" gibi bir cevap verir.
dayak yemis gibi olursun da isyan edemezsin, kalkip sen de bir tane vuramazsin. kufredersin o sozleri yazana, o besteyi yapana
seni uykusuz-huzursuz, agzina sicip biraktigi icin. yine de dinlersin, dinlersin, dinlersin.
