Yazık, şairler kadar cesur değilim diyor ya ismet özel.
Evet, gerçektende bir şair kadar yürekli değiliz. Yazık, hiçkimse bizleri hor hâkir görmeyecek yada hainlikle de suçlamayacak.
Hakaretler yağdırıp zindanlara atmayacak.
Yada sahte belgeler bulup; inanması güç tehlikeli örgütlere bağlı olduğumuzu da ispatlamayacak.
Bizlerle tartışmayacak hiç kimse.
Yandaş haber kanallarında boy boy resimlerimiz çıkarılıp nefret geceleri düzenlenmeyecek.
Yada bir sarhoş bizim şiirlerimizi fikirlerimizi bağıra bağıra anlatmayacak.
Ölünce kıymete binip "ah ne de doğru söylüyormuş meğer" denilmeyeceğiz.
Bir şair kadar cesur olamadıktan sonra ne anlamı var?
