sosyolojik ırk kavramı kafadan uydurulmuş bir tanım. dolayısıyla övünmeye gerek yok, çünkü bir belirleyici yok. mesela türk ırkıyız hesapta ama şöyle bir bakınca iskandinav görünenimiz de var, arap görünenimiz de. davranışlara hiç girmeyelim.
bir irka bagli olmadigi icin dovunenlerde vardir. karayiplerde bir ada daha dogrusu adamsi bir sey -cunku adamlar denizin uzerine bambudan kulubeler yapmislar- hicbir ulkeye ve milleebagli degil adamlar. baglanmak istiyolarmis.
ırkın üstün özelliklerini (varsa tabi) çalışarak haketmemiş, kazanmamış insandır. ne o ırkın kocaman tarihi, ne kazandığı savaşlarda bir payı yoktur. övünmesi anlamsızdır. utanması da.
geleneklerine, halkına, milletine ve geleceğine sahip çıkan bir insandır. kompleksten ziyade psikolojik bilinçlenme ile alakalıdır. her insan kendisine ait, kendinden olana ait olana karşılıksız bir sevgi besler. psikologlar buna ulusal aidiyet duygusu, ideologlar milliyetçilik, biz ise sevgi deriz.
kişilerin; dili, dini, ırkından ziyade bir birey olarak değerlendirilmesi gerektiğini düşünenlerin yan yana durmaya bile tahammül edemeyeceği insan tipidir.
komplekslidir. sonuçta ırkının genel başarısı ya da başarısızlığı seni bağlamamalı. o yüzden ben şuyum övünüyorum, ben buyum biz süperiz gibi avuntular kompleksten ibarettir.