cok güzel bir siir, fakat siirin sonundaki "ülkücüymüs" ifadesi pek bi garip duruyor. birini dört sene sevip, ayni ortami paylasip, tavırlarından ve giyiminden dahi dünyevi görüsünü anlayamamasi pek bi garip geldi.
"telefonumu verdim aramazdı" bu nedir ya "kısa mesaj hakkım bitmişti,geriye dönüp baktığım zaman bıyıklarındaki çorba lekesini farketmiştim,o an yıkıldım hem ülkücü hem de pismiş"
-şiir olmasının haricinde- böyle bir cümle söylerse biri ve sevdiği eğer gerçek ülkücülerden ise bu kişiye "hayatında yapabileceğin en doğru işi yapmışsın" cümlesinin söylenmesi çok yerinde ve doğru olacaktır.
hikayesi zannedildiği gibi mutaassıp kızla ülkücü oğlan arasında geçmemeektedir. kız solcudur, oğlan da ülkücü. tabi ki o günün koşullarında solcu bi kızla ülkücü bi erkek cıkamazdı. zaten hikayedeki kavuşamama da ondandır. **
sonradan farkeden edit: bu şarkının sözleri de böyle olmaması lazımdı. zira hikaye ihtilal öncesinde geçiyordu. o dönemde 2000 sigarası da yoktu.
