hayatın her alanında ki zor şartlarından önce, kendim kendimi zorlaştırıyorum. ondan sonra hayat zor abi ya diyorum, yüzlü gelerek. hayatta başarısız olmayı kafaya takmamayı biliyorum aslında, ama bu başarısızlığı yaşamak için bile adım atmak gerekir. sanırım ben o adımları doğru yere atamadığım için yerimde sayıyorum. umarım bundan sonra, aklımın hep başımda olduğunu idrak eder, önce aklımın iç sesi ne diyor ona bakarım, sonrasında doğru yerlere giderim.
Çok alıngan, çok hassasım. Kendim sevdiklerime karşı fazlasıyla özverili olduğum için karşıdan da aynı hassasiyeti bekliyorum ama beklemekte haklı mıyım bazı şüphelerim var. Ben yapıyorum diye herkes yapmak zorunda değil belki de.
sürekli şikayet ediyorum. her şeyden. belki herkes öyle zaten ama, sonuçta her kişi kendinden sorumlu. önce ben hayatımdan, yeteri kadar şikayet etmemeyi öğreneceğim ki, başkalarını değerlendirebileyim.
