başkalarını düşünerek yaşıyorum. benim dışımda herkesin mutluluğu çok önemli. bu yüzden aslında değiştirmem, bırakmam gereken şeyleri öteliyorum. yani ''aman ağzımızın tadı bozulmasın'' insanıyım. ilerde çok pişman olacağımı bildiğim halde buna devam ediyorum.
ayrıca haksızlığa dayanamıyorum. beni merhamet ve adalet duygusu yönetiyor. doğru söz konusuysa ideoloji filan dinlemem. bir türkü, kürdü, suriyeliyi, ermeniyi ne bileyim papua yeni gineliyi, türbanlıyı, türbansızı korumak arasında benim için fark yok. bir de herkese acırım kendime asla. yanlış yaparsam kendimi affedemiyorum.
daha çok var aslında. öfkemi içime atarım, nezaketi bir duvar gibi kullanırım, insanlara güvenmediğim için ördüğüm duvarlarım var...
Kendi halinde Sakin ve çekingen bir insan olduğum için deli Çağlarını yaşayan bad görl yaşıtlarım ve işverenlerim tarafından sürekli yargılanıyorum. Yırtık ol deniyo, kaybeden olacaksın deniyo.. bunu söyleme hakkını nerden bulduğunu düşünemeyecek kadar şuursuz bi insanki bana bu şekilde yaklaşıyo. Ben mi sorumluyum yoksa onlar mı? Benim böyle olmam, farklı olmam bi gay ya da lezbiyenden farkı yok. Biraz saygı
Harika bir insan olduğumdan dolayı kendime aşığım.
Kendime aşık olmam hayatımca büyük zorluklara yol açıyor.
insanlar arasında aşkımla öpüşemediğimden dolayı gizli gizli elimi kolumu öpüyorum bazen. Aynanın karşışında saatlerce kendimi seyretmem vakit kaybettiriyor.
Bu kadar harika olmayı istemezdim. insanın kendine aşık olması çok zor.
Keşke bir tane daha benden olsa da onunla sevişsem.
Çok malsın. insanları bu kadar takma. Herkes bir gün gidecek. Ha bir de kafanı sikiyim 3 yılın boşa gitti. Kafa dinlemelisin. Orospu çocuklarından uzak ol.
hayatta, hiçbir şey sana karşı değil, kendine biraz güvenirsen gerisi gelecek aslında ve birazcıkta sabır. bunların hiçbiri olmadıktan sonra, istediklerim niye olmuyor demen çıldırmalık bir şey. hadi ya. ee olmaz tabii anasını satayım.
