annesini ve babasını (ikisini birden) kazada kaybeden ve öğrendiğinde "onlar melekler şimdi di mi kanatlanıp gelirler yanıma ... çünkü çok özlerler beni" diyen iç acıtan çocuktur.
her an olabilir. belirtileri: kaşlar kalkar, gözler büyür, ağız açılır, dudak sarkar * yeğenime eve gideceğimi söylediğimde bana aynı bu şeklde aşağıdan bakıp canın sıkııdı mı? diye devrik cümle kurarak daha da aptala benzediği en datlu anı da diyebilirm
çocuk parkına doğru çığlık atarak koştuğu an..
biraz sesli ama masumiyete engel değil.
içten pazarlıklı olamadıkları için her anları masumdur aslında.. **
o benim, bu benim, şu benim diye etrafa saldırdığı anlardan önceki bütün zaman dilimi masumiyet içerir. ne zaman ego hayat bulur, o zaman masumiyet eyvallah deyip gider. bir daha dönmemek üzere.
uykusunun geldiği, gözlerinin ve o masum yüzünün uykuya karşı direndiği, hafif aralıklarla açılıp kapanırken göz kapakları yüzünde oluşan o masum gülümseme ve bütün herşeyden bi haber olan tatlı suratının sonunda uykuya yenik düşerek başını boşluğa bıraktığı ve derin nefes alıp verdiği o ilk uykuya dalış anlarıdır..
