yetişkin insanlar çocuklarda gelecek kaygısı olmasını ve bu yüzden erken yaşta çok çalışıp, gelecekteki yaşamlarını rahat yaşamalarını ister. peki, bu ne kadar doğrudur? küçük bir çocuğu karşına alıp.. eğer hayatının bu zamanda derslerine çalışırsan ve iyi bir okul- bölüm tuttursan hayatının geri kalanının da geçim sıkıntısı gibi bir derdin olmaz. istediğin her şeyi, istediğin zaman yapabilirsin demek ne kadar doğrudur? ya da bu çocuk sizin anlattıklarınızın ne kadarını anlayabilir? size demiyorum ki, çocukları serbest bırakalım, istediklerini yapsınlar. bunu zaten söyleyemem çünkü bu yanlış. küçük bir çocuk bir çok konuda olduğu gibi geleceğini planlamada da çevresindekilere ihtiyaç duyar. sizlerden istediğim çocuklara baskı uygulayarak ve hayatın gerçeklerini anlatarak onları çalışmaya teşvik etmeyin. onlara ders çalışmayı sevdirin, sevdirin ki ileride büyüdüğü zaman hayatımın 20 senesini okuyarak geçirdim, keşke hiç okumasaydım gibi şeyler demesin. yani ders çalışmak onların görevi olmasın, ders çalışmak onlar için bir alışkanlık haline gelsin. işte bunu yaptığımız zaman, derslerinde ve sosyal hayatında sorunları olan çocuklar olmaz. dolayısıyla hem bizler hem de çocuklar mutlu olur.
