"orospu çocuğu o gün çok sıkıntılıydı. zira yanında boylu boyunca uzanmış kadını bile gözleri görmüyor, acılarının verdiği muhteşem zevk ile kendinden geçip, ruhani bir orgazmın ardından yaktığı sigara tükenmekte iken gözleri boş sigara paketine bakıyordu. orospu çocuğu, derin düşüncelere dalmıştı. bir orospu çocuğu olarak hayatın anlamı üzerine boş ve bir o kadar da hoş düşüncelere dalmıştı. orospu çocuğu aklına gelen bir fikir ile birden irkildi. bu hayatı hep bir orospu çocuğu olarak mı devam ettirecekti? bir orospu çocuğu olarak mı ölecekti? kendi akıbeti üzerine düşünüp durdu. sonra da sikerim hayatını dedi, pencereden bir ufaklığa seslenip bakkaldan veresiye sigara almasını istedi. orospu çocuğu, ardından içeri girdi ve yatakta boylu boyunca uzanmış hatuna yumulmaya başladı."
yukarıdaki paragrafta örneğini bol bol bulabileceğimiz zamir.
"o" zamirinden daha keyif vericidir.
orospu çocuğu demenin dayanılmaz bir hafifliği vardır çünkü.
