masumiyeti, saflığı, samimi kahkahaları özlemek. bakkal amcaya koşup sakız almak, top oynarken büyük bir abiden gol yemek, okula geç kalmamak için koşturmak.
mutluyduk. ne olursa olsun her şeye rağmen mutluyduk. hiç bir şey umrumuzda değildi. yardırırdık evin yanındaki ara sokaklarda. sonra büyüdük. küçük olmaktan sıkıldığımızda büyümek istedik büyüdük. artık sıkılmaya hakkımız yok. bir kere kullandık onu. bu sefer sıkılırsak toprak altında bulacağız kendimizi.
keşke hep çocuk kalsaydım ,dizimdeki yarayı en büyük acı sansaydım . diye bi grup vardı facebook ta bir zamanlar .aklıma o geldi görünce.beğenmiştim ilk duyduğumdada.
kapatıyorum gözlerimi pasaklı bacakları ellerı yara bere ıcınde bı kız oyuna doymayan tek sıkıntısı ev odevlerını bıtırmek olan kucuk kız gözümü actım buyumusum ne zamn oldu bu anlamadım ben hala çocugum oysa.
