insanoğlu ne garip değil mi? bugün yaşadığın iğrenç günü seneler sonra "ne güzel günlerdi aybalam" diye avunacağını bile bile yine de yaşarsın, yaşamak zorundasındır. ve seneler sonra "ne güzel günlerdi aybalam" dersin. her gelen, gideni aratır misali yaşıyoruz. özlemeye programlanmış, hiç bir şeyden memnun olamayan, modernleşmenin gitgide makineleştirdiği hayatımızda, bize değerli gelen nadir şeylerdendir nostalji.
bir zamanlar uludağ sözlük vardı mary. birisi başlık açmış. altında salça yardıran bir diyalog yazmış. onun altında deatly. onun da altında pulp fiction. sonra hepsini pulp fiction, yazmış...
şimdi bakıyorsun sözlüğe. galatasaray-fenerbahçe tartışması, sağ-sol çatışması, ateist-müslüman savaşı... ulan hani hepimiz kardeştik? bu kavga ne diye? (sıçtım tamam)
velhasıl kelam, bu böyle gitmez arkadaş. herkes yaşadığı anın keyfini çıkarsın! (sözlük ile ilgili bir temenni bekliyordun di mi çakal?) herkes gözünün önündeki güzellikleri görmeye çalışsın...
o zamanlar küfür edemezdin sözlükte, ettimi s.çtın. Şimdi herkes,heryerde, herşeyi söylüyor. Ve her konu açan, her konuya cevap yazan yedinci nesil. Nerde ya eskiler ?
her dönem farklı bir psikolojisi vardır ve olacaktır.önemli olan çizgini bozmamak burada.zira burda çizgiler çok çabuk kaybolur,silinir.yol levhaların yer değiştirir. burada bu önemli.
