bir zamanlar benim sevgilimdin
yanımdayken bile hasretimdin
şimdi başka bir aşk buldun
mutluluk senin olsun
dertler benim çile benim
hayat senin senin olsun
ben daha ne çile dertlere yolcuyum
ben alnına dert yazılan kader mahkumuyum
farketmez yaşamak sen mesut ol yeter
dertler bana gönül vermiş
ben aşk sarhoşuyum
dilerim her arzun gerçek olsun
hayat bu şansın hep açık olsun
hatıralar hasret benim
ömrüm senin senin olsun
dertler benim çile benim
hayat senin senin olsun
bir gün daha geçti yine sensiz
aşkım ağlıyor bak sesssiz sessiz
çare bensiz ben çaresiz ümidim senin olsun
sana gelen dertler benim
mutluluk senin olsun
isterdim ömrümüz
geçseydi beraber
ister miydim ayrılığı gülseydi şu kader
ben çile dert dolu sen ümitler yolu
şimdi sensiz bak seninle geçiyor mevsimler
bir zamanlar benim sevgilim
yanımdayken bile hasretimdin
şimdi başka bir aşk buldun mutluluk senin olsun
dertler benim hasret benim
ömrüm senin senin olsun
Yaşlandıkça "arabesk o kadar da kötü değilmiş" diye düşünmeme neden olan parçalardan biri. Bir de işin garibi Orhan Gencebay bunları yaşayıp ta mı yazdı acaba? Adam ne çekmiş o zaman ya...
Öyle kolay bir şey değil. Bir vakit en yakının olabilen insan yabancı gibi oluverirse birden. Aşk mı bizi tüketir, biz mi aşkı tüketiriz. Aşk mı bize hayat verir biz mi aşka hayat veririz falan da yabancı olup gitmeler kolay değildir öyle. Edebiyatı da yapılır, felsefesi de yapılır, müziği de yapılır, her türlü sanatı da yapılır bu işin. Kolay mı ulan en yakının bir yabancı olması.
