okula gitmek okumak değildi ki. hoca ders anlatırken en güzel hayallerin kurulduğu zamanlardı. mahalle maçlarının kadrosu kafada kurulur, karşı takimdaki gıcık piçin ayağına nasıl çaktırmadan tekme geçirilir onun planları yapılırdı. osuruktan gemiler mi yüzdürmedim o hayallerde yoksa bir derste 75 yabancı teknik diretktör mü yazmadım ne ararsan o verimli derslerdeydi. bunların hepsini okula tam gelen öğrenci bilir. çünkü öğrenci gele gele aşınır kaşınır ve de kaşarlanır. o hayallerdir ki sınıfın en şuh kızını göz ucuyla pozisyondan pozisyona mı sokmazsın yoksa en güzel kızına neden salakça aşık olduğunu mu sorgulamazsın neler neler. yani ilköğretimde okula devam yaratıcılığı geliştirir. lise de ise devam eden zaten semeri ile gelir
özellikle de okula her gün gittiği halde şu bünyenin "yerime imza at be kanka!" isteğini bir kez olsun yerine getirmiyorsa, geberesidir, öldüresiye dövülesidir, allah belesını veresidir.
bütün ders notu fotokopilerinin üzerinde adı olan şahıstır.hatta durum abartılıp,fakülte fotokobicisinde '..' kişinin tüm ders notları bulunur diye de yazılabilir.
