3 saatlik bir şehirler arası yolculukta otobüs seyahatindesindir. bayram hengamesine seni bir dişi varlığın yanına tayin ederler, ilk başta şaşırırsın. ümitlenirsin " unisex wc de gelecek, inanıyorum ! " tarzı gırgırlar yapar geçersin koltuğuna.
açarsın laptopu ve başlarsın yolluk güzel bir film izlemeye, bu facianın baş aktörü agacatirmananzurafa da öyle yaptı ve sherlock holmes a game of shadows filmine gömüldü. yolculuğun ilk saatinin sonlarına doğru yanındaki kız birden fenalaştı. ama o tınlamadı... görmüştü, ama tınlamadı. bu hadise bir kaç dakika daha devam edince " gitti gidiyor abi ! " diyerek hostes ablayı çağırdı.
" bakar mısınız ?! hanımefendi fenalaştı sanırım. bir ilgilenseniz ?! " cümlesini kurmasıyla kaptanın koca neoplan'ı sağa çekmesi bir oldu.
tıp okuyan iki genç geldi ama zürafa yardım çağrısını yaptıktan hemen sonra kulaklıklarını takıp filme geri dönmüştü. ve kızcağız hanımefendi pencere kenarında kıvranıyordu. bir 2 dakika durumu anlayamadı zürafa. tam sherlock abi moriarty ile boks düellosu yaparken hostes omzunu dürterek kulaklığı çıkardı.
" müsade eder misiniz ?! "
" ha ?! pardon. buyrun. " diyerek yol verdi hostese zürafa.
daha sonra ise " laptopun şarjı bitmeden şu filmi bitireyim ben, pencere kenarına geçeyim sen benim yerime geç. sende kurtul bende ! * " diyerek pencere kenarına oturdu ve filmine devam etti.
filmini bitirdikten sonra olayları merak etti ve baktı. kızın sara krizi geçirdiğini anlayınca bir fena oldu. pişmanlık duygusu çöktü üstüne zürafa'nın. 10 dakika boyunca ağladı arka dörtlüye geçip. " uyuyacam ben amk ! " bahanesiyle.. öldü o kız dün gece........
diyecem söveceksiniz biliyorum.
yok lan yok, bildiğin kustu yanıbaşımda poşete amk sürtüğü. bide sempati mi gösterecem midesize ?
gecenin bir vakti güzelim bir şehir merkezini geçip, köylerini ıssız tek tuk evler olan bölgelerini geçip diger bir şehre kilometrelerce kaldığını tabelada görüp gaza yüklendiğin anda o daglık bölgede bir anda arabanın burnunu yere yapıştırması kerkinmeye başlaması ve hopp güm. in yok cin yok ses yok yoldan geçen yok. belki tamir ederim bi bakayım dersin içinden ama kıç yemez inmeye. en iyisi polisi aramak der sarılırsın telefonuna birde bakarsın hat yok. neyseki acil aramalar düşünülmüş. Birde çekim gücü reklamı yapar denyolar.
hangi birini anlatsam acaba diye düşündüğüm durum.
13 saatlik samsun-bursa yolculuğu sırasında trabzondan gelen araçta tek samsunlu olduğumu farkettim. yanımdaki tombul teyzemin hem ağzı hem wücudu 1500 yıllık ceset gibi kokuyordu. kendisine hiçbir şey demedim ama o açıklama ihtiyacında bulunup böyle bir koku hastalığı olduğunu açıkladı. eyvallah dedim koydum kafamı cama. bütün yol boyunca belgelerle kanıtlayarak hayatını anlattı. kızı evlenmiş antalya da oturuyomuş 3 tane oğlu varmış ıvır zıvır bok püsür. yolculuk sırasında hiçir şey okuyamam çünkü midem bulanır ama o gün şansa yanımda kitap vardı. dedim denize düşen yılana sarılır. başladım okumaya ama teyzem beni sağ koluyla dürterek sürekli yeni muhabbetler peşine düştü. sonra kitap okurken muavinin beni kestiğini farkettim. teyzemde farketmiş olacak ki mükemmel kemikli dirsekleriyle bana bi koydu kaş göz işaretleriyle ve piç çocuk ifadesiyle sırıtarak bir bana bir de muavine baktı. bunun üstüne köydeki bilmem kimin kızıyla bilmem kimin oğlunun böyle kesişerek evlendiğini anlatmaya başladı. orhangazi ye geldiğimizde teyzem inerken beynimin ve ruhumun bir kısmınıda yanında götürdü sağolsun.
gece yolculugunda yaniniza oturan, gözleriniz kapali uyumaya calisiyorken bile sizi dürtüp hadi kalk konusalim diyen, ben gece otobüste uyuyamiyorum diyip yukardaki isigi acan, 2li koltugun 3te 2sini kaplayarak sizi pencere kenarina sikistiran yasli teyzedir.
e be teyze madem ne diye gece yolculuk yaparsin???
yaklasık 5-6 saat önce başıma gelen olaydır.uçak türbülansa girdi ve yanımdaki teyze bağıra bağıra kelime i şahadet, kelime i tevhid ne var ne yok getirdi.inene kadar boncuk boncuk terledim.
tabiikide götü durmayan yolcularla bir arada gitmektir.Soluyacak hava bırakmıyorlar insana.Ama o elinden öpülesi muavin yokmu ahhh o muavinin daha koku yayılmadan oda parfümüyle sahaya çıkıp otobüste bir tur atması insanı öyle rahatlatır ki..
haftalar önce ayırttığınız cam kenarı temalı biletinizin otogara gittiğiniz an sümüklü bir peçete kadar değersiz olması. zira; bileti aldığınız otobüs firması seferi iptal etmiştir. zaten 24 saat! (uçak sevmiyorum ben yaa) sürecek olan yolculuğu aktarmalı gideceğinizi öğrenmek ve bir anda çıkagelen otobüse bindiğinizde tek boş yerin amca yanı olması. **
neyse ki acıyan bir çift koltukları değiştirir. her zaman bu kadar şanslı değiilimdir. tecrübeyle sabit
ama sevmiyorum uçakları gerçekten.
yanınıza kusmaktan çekinmeyen bir bebekle annesinin oturması. yavrucaağı önce "anüüm" tarzlarında sevseniz de, 1-2 dakika içinde onun sizi sevmediğini "bröaaah" şeklinde öğrenebileceksinizdir.
(bkz: yaşayarak öğrenmek)
