Başımın çocuğu güzel bir Minerva'dır
Bana bir kan yıldızı taçtır sonsuza kadar
Bir Tanrıça olarak onca önlem aldığın
Başın doruğunda gök ve dibinde akıl var
Bu çatlayan nerdeyse ölüm getiren boşluk
Benim en büyük derdim olmamıştır o yüzden
Ama çılgınlığımı besleyen gizli keder
Elbet daha büyüktür ruhun gizlediğinden
Ve bu ateşli sancı sürekli yaşar bende
Askerin yüreğinde çarpan Fransa gibi
Alevli vücudunu tutan ateşböceği
Ve çiçektozu gibi zambağın ortasında
