şahsan ben birkaç gündür türk eğitim sistemiyle alakalı fikirlerimi dile getirmekteydim. yazar argadaşlardan biri bu yazdıklarımla kimi argadaşların izzeti nefsini kırmış olabileceğimi söyledi ve kendimi o an çok kötü hissettim. bu tür argadaşlardan samimiyetle özür diliyor, af dalep ediyorum. böyle bir niyetim yoktu.
devamında, kırılan bir yazarın, bir vazoyu alıp yere atması ve "bak, gördün mü, bu vazoyu yapıştırabilirsin ama asla eski haline getiremezsin, işte benim kalbim de böyle" sözünü söylemesi olası olan durumdur.
biyerden başlamak lazım gelmiş ola bilir ama ya kırdığını düşündüğü kişiler aslında kırılmak bi kenara sikinde bile değilseler ne ye yarar kırmışın özürdilemişin...
centilmence bir davranıştır. insanlar için övgü yapmak zor iştir. eleştiri yapmak daha kolaydır. insanlar bir lokantada yemek yediğinde yemekte kusur bulursa hemen garsonu çağırıp bir şekilde eleştrisini ustaya ulaştırır. ama kaç kişi yapılan yemeği beğendiği için ustaya teşekkürlerini iletir? sözlüğün en güzel tarafı beğenilen şeyleri anında ödüllendirmesidir. eleştri hakaret olmadan tabi; olayın tuzu biberidir özür dilemek erdemli bir davranıştır.