her insan aynadır ya karşısına... bil ki beni melekleştiren de sensin canavarlarştıran da. hatta bazen direk öküzleştiren de sensin. bir tutam iyilik var içimde, birazcık acı... az da olsa umutla çerçevelenmiş huzur. sen hangisini görmek istersen onu görürsün. ben sadece karşıma koyduğunu gösteririm sana... gerçi sen zaten seçmissin elinde olmadan... benim ki de kendini kandırmak en derinde. ne zamana kadar kandırır insan kendini?... bir isyanın eşiğinde bunu düşünüyorum sikilmiş beynimle.
