bir yazarın sevdiği insana ve kendine özel duygularıdır. kendi özeliyle sevişmesidir. ateş yerine alevler çıkyorsa durum fecidir. söndürülmesi gereken, bir türlü çürütülemeyen duygulardır en ateşlisinden.*
her yazar ateşli duygularına bir son vermiş, kendini hayat kurmaya adamıştı. oysa ateşli duyguların içinde yüzmeleri gerekirdi boğulana kadar. daral gelmeliydi soluk alışverişlerine. kalplerinin içi acımalıydı ki ateşli duyguları iyice alev alsın. *****
ilginç bir fetişe sahip yazarın ismi sadece duygu olan kızlarından oluşan haremidir.
aga duygu ateşliyse ona uygun bir ölçüyle ifade edilir, şehvetli denir, sapık denir, sikici denir hatta. ateşli duygu olmaz, ateşli insan olur, ateşli meyva olur. hatta o da olmaz, alevli meyva olur.
duygular ateşlenir, duygular ateşlidir ateşli sevişmeler gibi, ateşli aşklar gibi. ateşli aşklar varolduğu sürece duygular da ateşli kalacaktır. bilmeyenlerin de bunu kavramaları gerekmemektedir. şimdi burada hiçbir tanım yok lan, duygular hani ateşliydi?
zorunlu tanım: bir yazarın ateşli duyguları kendi idinde sakladıklarıdır. **
biryazarın kibrit çöpüyle havaya uçurduğu duygularıdır.okadar gereksiz duygularla kaplanmış ki bedeni anca ceketine bir kibrit çalarak kurtulur bunlardan.bu arada bu bana çok sevdiğim bir filmi anımsattı: