Söyle bir dünyaya bakınca cinayetler, katliamlar, tecavüzlerle dolu bir yer olduğunu görmek ve bunca suçun karşısında duramamak yada elinden hiç bir şey gelmemesi yeterli bir sebep.
hiç kimsenin hak ettiğini bulamaması. bu iyi ve kötü anlamdadır. ayrıca insanların içtenlikten, doğallıktan uzak olması. siz içten ve doğal davransanız bile onlar kaf dağındaki burunlarıyla sizi aşağılarlar. üzülüyorum, içime dert oluyor işte! hem neden beni de mutsuz ediyorlar ki? bu yüzden aptal damgası yemek çok kötü.
ne biliyim ya. bu dünyada oyun oynamaktan başka hiçbir şey yapmayan, hayatı tozpembe gören küçük çocukların, bazı kötü adamların menfaatleri uğruna ölmesi. o hayat dolu gözlerin çürümesi ve en kötüsü girecek bir mezarlarının bile olmaması. ne boktan bir dünya. onları korusak mı napsak ki? birlik olup o kötü adamlara o çocuklarla beraber günlerini göstersek mi? ya da onlar beraber aciz bir şekilde ağlasak mı? son söylediğim hepimizin işine daha çok geliyor değil mi? hadi başlayalım ağlamaya o zaman, çünkü çok yorgunum savaşamam.
