ölen baba, anne veya kardeşin ardından, çok sevdiğin karının ardından yaşanan durum. giden o içindeki diğer kısmı da götürmüştür. dolması kolay değildir. kimileri dalga, geçer kimileri anlar. sonunda o yanın hep boş kalır.
o an, hayatınızın en büyük başarılarından birine imza atmışsınızdır, uzun zamandır sahip olmak istediğinize kavuşmuşsunuzdur, ya da bulunduğunuz ortam harikadır.
gelin görün ki buruksunuzdur. "o olsaydı yanımda şimdi" dersiniz.
hayatına bir daha geri donmeyecek birinin yokluguna alısmak, alısmaya calısmak yaptıgınız her sey yarımdır aldıgınız nefes, yediginiz yemek, gulmeniz, hic soyle içten gelerek gulemezsiniz yada hıckırarak aglayamazsınız hep bir seyler eksik dersiniz eksikligi doldurmak icin bir sürü sacma sapan is yaparsınız ama yok tatmin edici degildir, elbet kertenkele degiliz insanız kopan yerimiz cıkmıyor yeniden sadece alısmayı ogreniyoruz, bu da zamanın geciremedigi yaralardan biridir, birinden veya bir seyden mahrum kalmak.
(bkz: zaman alismayi ogretir ama unutmayi asla)
