hayatta en çok bildiği şeyin adının aşk olmasıdır. bazen düşünüyorum sorsalar bana "en çok bildiğin şey ne?" diye "aşk" , "aşk acısı" derdim herhalde. terkedilmenin şaşkınlığını, geri dönmesini istemenin çaresizliğini, geceyarıları kalkıp hep beklediği yerde bekliyor mu acaba diye merakla aynı köşeye bakmayı, adının geçtiği bir şarkıyı duyduğumda yerimde mıhlanıp kalmayı, sırf onu andıran biri var diye 3. sınıf bir filmi 2 saat izlemeyi biliyorum en iyi ben. yapayalnız kalmış gibi hissetmeyi . onu her gördüğümde umurumda değilmiş gibi davranıp arkasını döndüğünde upuzun bakmayı ardından ve beni terkettiğinde bile ondan nefret edememeyi...
