Her sabah yineleniyor gurbetin arenası
umudunu inletiyor bereketli toprakların
dağlarda çiçekler telaş içinde
çıkarma zamanıdır seni
aşığı olduğumuz gün ışığına
yüreğimizin gizlisinden
Oturdum kıyısına bir uzak denizin
Alfacar'da kurşuna dizilen Lorca'dan
gece türküsünü dinledim Endülüs denizcilerinin
ayın tirşe rengi kararıyordu Granada'da
kuşlar konmuyordu sularına Guadalquivir'in
halkların sevdasıydı sesi
herkese kardeş olduğunu söyleyen
tarihin kanlı sayfasındaki bir şairin
Yüreğimde bayrak gibi taşıdığım hüznünün
sesi geliyor dünyanın dört bucağından
buğday tarlalarının yanık tenli işçileri
sisler içindeki dağların bekçileri
yeraltı suları gibi denize akıyorlar
selamlıyorlar seni Nguyen Van Troi
Dünya altınının üçte ikisi ülkende çıkıyor
savaşlar tezgahlanıyor uranyum madenlerinde
şiirin çevrilmedi dilime okuyamadım
gurbetini duydum yüreğine saplanan kurşunun
şairim,dilini anlarım güne duyulan özlemin
Benjamin Moloise
Oturdum bulutuna dünya atlasının
yeryüzünü gözledim gökyüzünden
balıklar tedirgindi açık sularda
telaş içindeydi çiçekler açmaktan yana
günler Nuh Tufanı,akşamlar Sodom Gomore
sevdalı dizelerle hüzne karşı iz sürüyordu
Nguyen Van Troı
Benjamin Moloise
Lorca. **
