Recmi topluma kabul ettirmeye çalışan recm savunucuları yalanlarını halka kabul ettirmek için bir hikaye uydurdular. Bu hikayeye göre recm ile ilgili Kuran ayetleri sayfalara yazılı şekilde Hz. Aişe'nin evindeydi. Peygamber'in vefatından sonra odaya giren aç bir keçi bu ayetleri yemiştir. Böylece keçi bu ayetleri neshetmiştir, yani hükmünü kaldırmıştır. Bu hikayeyi ibni Mace Nikah 36,1944 veya Hanbel 5/131,132,183 ve 6/269'da bulabilirsiniz.
Peygamber'in vefatından sonra hem tamamlanmış, hem ezbere bilinen Kuran'ın bir ayeti hem de keçinin yemesi suretiyle nasıl ortadan kalkar? Geleneksel islam'a göre büyük alim olan ibni Kuteybe, konuya şu cümlesiyle giriş yaparak açıklık getirir: ''Keçi mübarek bir hayvandır.'' Devamında ise bu büyük(!) alim keçinin faziletlerini açıklar ki konu iyice anlaşılsın. Sonra da şu ilginç cümlesiyle konuyu açıklar: ''Ad ve Semud kavimlerini ortadan kaldıran Allah, bir ayetini keçiye yedirerek kaldıramaz mı?'' Allah'ı inkar eden bu iki kavmi Kuran ayetlerine benzeten ibni Kuteybe böylece geleneksel, hadisçi, mezhepçi islamcıların tutarsız yaklaşımlarına iyi bir örnek oluşturmaktadır.
Türkçe'ye ''Hadis Müdafası'' diye çevrilen orjinal ismi ''Tevilu Muhteliful Hadis'' olan ibni Kuteybe'nin kitabını okumanızı tavsiye ediyoruz. Okuyun ki Kuran'ın yeterliliğini, geleneksel islamcıların çap ve kimliklerini daha iyi anlayın. Hadis kitaplarında geçen ve benim kanaatime göre Hz. Ömer'e iftira olan çünkü hz. Ömer, hadis yazımına peygamber karşı çıktığı için karşı çıkmakta ve kur'an dışında hiç bir sözün yani hadis'in yazımına izin vermemiştir. iş bu sebepten, uydurulan bir hadis de şöyledir:
ileride bazı kişiler çıkacak ve recm cezasını Kuran'da bulmuyoruz diye recmi inkar edeceklerdir. işte bu kişiler okun yaydan çıktığı gibi dinden çıkacaklardır. Eğer halkın ''Ömer Kuran'a ilave ediyor.'' demesinden korkmasam bu recm ayetini Kuran'a yazardım.
Buhari 93/21, Müslim Hudud 8/1431, Ebu Davut 41/1
Bizce bu hadis bile tek başına Buhari, Müslim ve Ebu Davut'un güvenilmeyecek kitaplar olduğunun anlaşılması için yeterlidir. Böylece en sahihleri, en doğruları böyle olan hadis kitapları bile bir kenara atılıyorsa diğer hadis kitapları ve hadislere dayanan tefsir, ilmihal kitabı gibi kitapların da tereddütsüz bir kenara atılmaları gerektiği anlaşılır. Görüldüğü gibi bu recm hadisleri hem dine, hem Peygamber'e, hem de Ömer'e iftiralardır. Bu hadislerin mantığına göre Hz. Ömer Allah'tan çok halktan korkuyordu. Demek Hz. Ömer halktan değil de Allah'tan korkmuş olsaydı keçinin yiyerek yok ettiği recm ayeti, hadis kitapları yerine Kuran'da olacaktı!
