bir çoğumuzun başında ki beladır. Özellikle aşk konusunda bir türlü o güzel ütopyamizda ki kişiyi bulamayız. Hep tam bulduk derken kaybederiz. Işte o zaman anlarız doğru kişinin o olmadığını.. Zordur doğru kişiyi bulmak, bulup da kaybetmemek. . .
Rivayet edilir ki:
Bir adam, yolculuk dönüşü, bir bilgenin yanına uğramış.
Uğradığı ülke ve şehirler hakkında bilgi verirken,
"hiç doğru insana rastlamadım, hepsi yalancı, sahtekar ve düzenbaz" demiş.
Bilge, ağır ağır şu sözleri söylemiş:
Sen doğru olsaydın, doğruları bulurdun.
Her zaman ama her zaman kendimize bakalım derim.
Biz neyiz?
Biz nasılız?
Sütten çıkmış ak kaşık olmaktan bir kurtulabilsek.
Ayağımızdaki , gözümüzdeki, elimizdeki kirleri bir görebilsek,
dünya daha farklı olacak.
ergen, ergen ruhlu ve evde kalma kaygısı olan kızlarımızın yegane sıkıntısıdır. bir grup erkeği de katabiliriz bunların içine.
abi tüm kızlar mı aynı temalı şiirleri paylaşıp durur be?
benim ''doğru kişim'' in sahip olduğu özellikler biraz ender olduğundan bu durumu yaşamam doğal sanırım.
ender dediğim de o aşırı kalıplaşmış ''türk kızı'' kafasından biraz uzak, biraz farklı, sadece biraz daha benim gibi düşünebilen biri.
hayır yani, biraz umursamaz, 9gag montelerine gülebilen, sinema kültürü ve iyi bir müzik zevki olan, konuşabileceğimiz ciddi konular da olsun istiyorum. çok mu?
