şu an kapalı olması. herhangi acil bi işim, arayanım soranım, tribe girmiş sevgilim felan da yok ama bir yanım eksik gibi. akşamdan beri şevkatle açmaya çalışıyorum. inadına samsung yazıp kapanıyor. ya uzun bir süre telefon kullanmayacağım ya da güneş doğarken kırarım herhalde. galiba ikisi aynı şey.
telefon cebimde çalarken alayım derken hızlı mesajdan mesaj atması. daha sabah annem ararken şu an araba kullanıyorum sizi daha sonra ararım diye mesaj attım amk.
biriyle konuşurken kendi kendine triplere girip kapanmasıdır.
insanın yaklaşık olarak 10-15 saniye karşısındakine bir şeyler anlattığını düşünmesine ama aslında sadece kendisiyle konuşmasına neden olur.
taaaa 8000 kilometre öteden, size o anda ihtiyacı olan kişiden gelen aramayı açamamanız, ekranın kilitlenmesi, karşı tarafın telefonumu meşgule attı düşüncesine kapılması sebebiyle zaten laçka olan sinirlerini iyice bozması ve de hüngür hüngür ağlaması...
Bir anda donup toparlanmak için bütün uygulamaları kapatması olsa gerek.. Özellikle uzun bir mesaj ya da internette ve uzun bir girdi, tivit vs yazmışsan..
sabah evden 15 km uzaklaşmışken şarzının bitmesi. üstelik eve 12 saat dönüşü olmayan bir yolun üstünde. yani bu okadar büyük bir adilik ki anlatılmaz. bir buçuk adana söylerken bile utana sıkıla ''ince uçlu şarz var mı müdür sizde.'' dedirtir, garsona. lan bir buçuk adana söylüyorum, telefonu masanın üzerine çakıp keyfime bakmam lazım ama nanay. bu telefon var ya, adamı ince uçlu şarz gibi inceltir kimi zaman. en kötüsü de bir şamar bile vuramıyorum, nasıl bir aletsin sen! neyse şarzınızı yanınızda taşıyın, simit yerken bile etrafı kesmenin keyfini yaşarsınız, şerefsiz gibi dolaşmazsınız. *
