hepimizin, öncelikle kendimize ve sonra karşımızdakine itiraf etmekte çekinse bile ömrü hayatında bir kez dahi olsun söylediği, söylemediyse bile muhakkak söyleyeceği yalanlardan biri.
ortaçgil'in hafifmeşrep tonlarının yanında teoman'ın belki de yapmak istediğini ve yapamadığını ayartıcı ve zeki iğnelemeleriyle rahatlıkla kotardığı ortaçgil'i sever misiniz sorusuna verilen öyleyse devam yanıtıyla mütevazılıktan ışın hızıyla uzaklaştığı bunu yaparken de şarkının ruh haline dair mükemmel bir uyum yakaladığı külliyatına göre sıradan sayılabilecek şarkı.
kısaca kendini beğenmiş bir şarkı... az biraz kibir soslu...
ortaçgil'in bazı yalanları mizahi bir dille anlatarak tüm hemcinslerini sattığı şarkıdır.
sözlerini de yazalım herkesler öğrensin:
"ne kadar güzelsiniz
kendine özgü ve özelsiniz
gözlerinizdeki anlam
eğer biraz anlıyorsam
çok üzülmüşsünüz
ama korkmayın çözmüşsünüz
hemcinslerim kırmışlar sizi
çok afedersiniz
her şey tamam
uyum yerinde
artık bir tek sen
bir tek sen
isteğim bir tek senden
artık bir tek sen
bir tek sen
isteğim bir tek senden
ne kadar saklıydınız
herkes gibi, ama farklıydınız
dünya çok kötü dediniz
tabii ki haklıydınız
ayrınıtılarda tam bir uyum
şu film, şu roman... tamam ortaçgil'i sever misiniz? öyleyse devam.. (işte burasını çok seviyorum)
ah nerdeyiz biz ne kadar sıkıcı herkes
artık bir tek sen
bir tek sen
isteğim bir tek senden"
