başlık sıçan bazı yazarların varlığı, benim oltaya gelen balık gibi hissetmeme neden oluyor. (bkz: kendini oltaya gelen balık gibi hissetmek) işte bu tip başlıkları görünce de içimde bu parça çalmaya başlıyor; bir taş attım pencereye tık dedii, anası çıktı kızım evde yok dedi, vay vaaaayyy... *
nedensiz sabahın köründe dilime dolanmış şarkı sözüdür. annemin müge anlı seansı ve kahvaltı masası var ve şarkının sadece bu cümlesini söylüyorum. alkol kullanmayan biri olarak şunu da anlamadım ayrıca niye rakıyı şaraba katıyorlar? ya da bu fikri ilk kim çıkarmış. neyse ben gavaltıma devam.
