bir sürü ad

entry2 galeri0
    ?.
  1. BiR SÜRÜ AD

    Pazartesiler karışmış Salılara
    ve hafta bütün bir yılla:
    kesemez zamanı
    bezgin makaslarınız sizin
    ve günün bütün adları
    yıkanıp gider gecenin sularıyla.

    Kimse ben Pedro’yum diyemez,
    Rosa değil, Maria değil kimse,
    ya tozuz, ya kumuz hepimiz,
    hepimiz yağmuruz yağmur altında.
    Venezuelalardan söz ettiler bana,
    Paraguaylardan, Şililerden,
    bir şey anlamıyorum dediklerinden:
    yeryüzünün derisini biliyorum yalnız
    ve onun adsız olduğunu.

    Kökler arasında yaşarken
    çiçeklerden daha zevk duyduydum,
    çan gibi çalardı
    ne zaman bir taşla konuşsam.

    Çok uzundur kış boyu
    sürüp giden bahar:
    zaman kaybetmiş ayakkabılarını:
    bir yıl dört yüzyıl eder.

    Uyurken beni her gece
    nasıl çağırırlar ya da çağırmazlar?
    Ben ben değilsem uykuda
    uyanınca peki kimim ben?

    Diyorum, güçbela
    ayak bastığımız şu yaşamda,
    gelelim yeni doğmuş gibi,
    doldurmayalım ağzımızı,
    bir sürü belli belirsiz adla
    bir sürü kasvetli resmiyet
    bir sürü cafcaflı kelam
    senindiyle benimdiyle
    bir sürü kağıt imzalamakla.

    Her şeyi karıştıran bir kafam var benim,
    birleştirip hayat veren
    içiçe sokan, soyan,
    ta ki dünyanın ışığı
    okyanusun birliğine varsın,
    bir esirgemez bütünlüğe,
    bir çatırdayan miskokuya.

    PABLO NERUDA
    0 ...
  2. ?.
  3. pablo neruda'nın güzel bir şiiri.

    Pazartesiler karışmış Salılara
    ve hafta bütün bir yılla:
    kesemez zamanı
    bezgin makaslarınız sizin
    ve günün bütün adları
    yıkanıp gider gecenin sularıyla.

    Kimse ben Pedro'yum diyemez,
    Rosa değil, Maria değil kimse,
    ya tozuz, ya kumuz hepimiz,
    hepimiz yağmuruz yağmur altında.
    Venezuelalardan söz ettiler bana,
    Paraguaylardan, Şililerden,
    bir şey anlamıyorum dediklerinden:
    yeryüzünün derisini biliyorum yalnız
    ve onun adsız olduğunu.

    Kökler arasında yaşarken
    çiçeklerden daha zevk duyduydum,
    çan gibi çalardı
    ne zaman bir taşla konuşsam.

    Çok uzundur kış boyu
    sürüp giden bahar:
    zaman kaybetmiş ayakkabılarını:
    bir yıl dört yüzyıl eder.

    Uyurken beni her gece
    nasıl çağırırlar ya da çağırmazlar?
    Ben ben değilsem uykuda
    uyanınca peki kimim ben?

    Diyorum, güçbela
    ayak bastığımız şu yaşamda,
    gelelim yeni doğmuş gibi,
    doldurmayalım ağzımızı,
    bir sürü belli belirsiz adla
    bir sürü kasvetli resmiyet
    bir sürü cafcaflı kelam
    senindiyle benimdiyle
    bir sürü kağıt imzalamakla.

    Her şeyi karıştıran bir kafam var benim,
    birleştirip hayat veren
    içiçe sokan, soyan,
    ta ki dünyanın ışığı
    okyanusun birliğine varsın,
    bir esirgemez bütünlüğe,
    bir çatırdayan miskokuya.
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük