Realite diye bir şey kalmamış. Herkes yalnızlığı kendine hediye ederek unutturmaya çalışmış ve diğerlerinin kudurcağını sanan insanlarla dolmuş. Yazık. Çok yazık.
b- o şeyden istiyorum.
ç- neyden efendim?
b- hani o pastaya benzeyen ama duvara asılan garip şey.
ç- tamam efendim. yalnız o kurabiye. üstüne ne yazalım?
b- kokontomokonto yazın.
ç- efendim?
b- diyorum ki kokontomokonto yazın.
ç- puhah. (iç ses: somalice herhalde). heceler misiniz.
b- ko kon to mo kon to.
ç- ilk satıra sadece kokontosu sığıyor, olur mu?
b-olur olur.
ç-mokonto biraz komik oldu ama altta.
b- yav yaz sen.
ç- peki, iyi günler.
Ulan biz kızların sözlük dışı herhangi bir sosyal platform adresini alamıyorken elalem ev/işyeri adresi alıyor, bir de hediye gönderiyor.
Helal olsun Ne diyim.
