hani vardır ya; salaş antikacıların arasından geçerken eski eşyaların ruhları sizi ele geçirir. demlenen ruhların gözyaşları elinize dolar. yardım isterler sizden. geçmişte, her korktuğu anlardan ve hata yapmaktan korktuğu anlara lanetler okuyarak. tamam geçti dersiniz. sırtlarını sıvazlarsınız. gülümserler. ve siyah ruhlarına bir beyaz leke düşer. sonra büyür ve zihniniz parıldar.
istanbul sokakları rampalardan gökyüzüne doğru tırmanırken sere serpe uzanan balkonların hemen altlarında bu şehrin gerçek sahipleri sokak kedileri... ohh, ekmek elden su ise erikli'den. seni haylaz!
şimdi sen gözleri çakmak çakmak, yeşilimtrak bakarken, "ne var lan" der gibisin. tamam anlaşabiliriz..bak gözlerimde ne var? gönüllü hizmetlarım olan istanbul martılarının boğazdan getirdiği taze balıklar var. bak şimdi istanbul gözlerinde gümüşi ıslaklıkla parlar.
+ şimdi dostmuyuz, hee?
- heeawwm.
