öyle kötü bir insan düşünün ki; ona sevginin o müthiş güçlü ve kurşunu önlenemez silahıyla ateş ediyorsunuz. doğru kullanırsanız bunun karşısında gerçekten de hiçbir şansı yok. nefrete karşılık olarak nefret bir kısır döngü yaratabilir lakin nefrete karşı gösterilecek güçlü bir sevgi, karşıdaki kişinin bir nevi devrelerinin yanmasına ve nasıl bir tepki vereceğini bilemeyip size teslim olmasına sebep olur. işte bunlar hep psikolojik şeyler ve sevgiye aç olan kötü insanların içindeki o malum irinin boşalmasıdır. hitler'i düşünün mesela: biri çıkıp onun o herkesten gizlenmiş zayıf noktasını bulsaydı ve ona sevginin silahıyla ateş etseydi dünya şu ankinden biraz daha farklı bir yer olurdu. tüm bu gerçeklere rağmen yine de bu silahı gerçek anlamda ve daimi bir şekilde hiçbir insan kullanamayacak. zira adı üzerinde olduğu gibi o şey bir insan ve henüz buna hazır değil.
kısacası bu silahı kullanmasını bilen bir kişi -ki dediğim gibi bu mümkün değil- biraz ileri gidersek ve şu anki kafa yapımızla bir yorumda bulunacak olursak tüm dünyayı dahi yönetebilir. özünde paradan bile güçlü fakat görünmez bir silah bu. aynı zamanda çok ama çok ileride büyük bir ihtimal dünyanın hakimi olacak güç. bunun olabilmesi için ise nietzsche'nin de dediği bir sözü ilham olarak alıp şunu söyleyebiliriz belki:
kendi alevimizle yakmaya hazır olmalıyız kendimizi; kül olmadan nasıl yeniden doğabiliriz ki?
