sonuçta her ne kadar insan olmayı süslese de insanlar, insan özünde ilkel duygularının tatmini için yaşar. sevgili de bu öz duyguları tatmin edebilen kişidir. o yüzden tatmin bunun sonucunda doyum oluşturur buda insanı mutlu eder. yani mutluluk katar.
yalnızlık diye bir şey olmaz.
hayattaki o tuhaf boşluk dolar.
mutluluk kaynağıdır, yüzde anlamsız bir tebessüm oluşturur.
sahiplenme duygusu,
kaybetme korkusu,
birisi tarafından önemsenmek,
her şey gözünüzde yeni bir anlam kazanır.
