yorgun çocuklardık
geçmişimiz kan revan içinde
geleceğimiz ağıt
neyi unutmuşsak yeniden yaşadık
neyi yaşıyorsak unutulmaz oluyor
biz ki direnmeyi öğrenmiştik acılardan
kavgayı öğrendiğimiz kadar
yakıp dursa da bağrımızı hicran
zemheri ayazında kalsa da güller
bel bağlamadık sevdadan gayrıına
ki inandık
çıkarıp baltasını topraktan
töre'nin gereği
yerine getirecektir sevda
kavganın kesintisiz tarihinde
yalnızca
sevdanındır ferman
ki bir gül gibi taşırız
hayatımıza vurulmuş mührünü
ve hükmünü yerine getirmek
boynumuza borçtur bizim
