bob bi sabah uyanır ve etrafta kimse yoktur, arar tarar ama yok, şehir ıssız. günler geçer, buna alışır artık. aniden şehrin sakinleri geri döner ve olay anlaşılır.geleneksel sünger bob yok gününü düzenlemişlerdir ama 1 hafta boyunca. ehe.
ne olduğunu bilmediğiniz bi korkuya kapılırsınız.. eğer şehir harbiden terkedilmişse ve terkedilen sadece şehirse evet, sürüyü takip edersiniz. dürüst olmak lazım..
şarkılarda, türkülerde duyup keşke öyle olsa diyen ergenlerin, bir gün başlarına gelecek durum, ve 1 hafta sonunda şehir geri dönecek ve toplu şekilde 'al sana yanlızlık. nasıl hoşuna gittimi?' denilecek görüş açısı.
insanın hayatı boyunca söylediği her cümlenin test edileceği durumdur.
Film ve oyun senaryosu olarak eskiden bu yana çok kullanıldı, ama her kullanımında adam gibi işlendiği sürece hala çok iyi işler çıkabiliyor. Bu anlamda iyi ki atan atmış ortaya ilk defa.
Ancak, gerçek hayata uyarlarsak; insanın o zamana kadar ağzından çıkan her kelimeyi gerçekleştirmesi gerektiği an o andır işte. Teksin, çalıp çırpman gerekiyor, bunu yaparken ahlakî değerlerini yok sayman gerekiyor. Tek olduğuna göre; toplum ile birlikte yaptığın bazı kurallardan vazgeçmen; istediğin eve girmen ve istediğin yatakta yatman durumları oluyor falan.
Güzel bir tecrübe olabilir kısa vadede, ama uzun vadede sosyal bir varlık olan insanın kafayı yemesine; korkunç kahkahalar atarak çıplak şekilde otobanda koşmasına sebebiyet verecektir.
umutsuzluğunuz ve sıkıntılarınız yerindeyse ütopyaya yer olmayan durumdur. şehirler her zaman terk edilmiştir.
"kapımı açtım bir beton şehir
bilmiyor artık kimse mutlu son nedir"
Müthiş birşeydir. Bütün benzinlikler açıktır ve istediğiniz kadar benzin alabilirsiniz ve tabiki bomboş yollarda*shelby gt 500 ile ibreyi sonuna getirebilirsiniz.*
ula bu bana feci saçma geliyor. bişiyler çok çok ters. tamam vali ol, emniyet müdürü ol ortalığın kralı/kraliçesi ol da, bu elektrik su bilmem ne, yaşamak için gerekli her şey işin ehli insanlar tarafından düzene konmuyor muydu? e hepsi gitmiş? hastalandın bişiy oldu, ne olacak şimdi?
alıştırmışken kendine, kabullendirmişken her şeyini, değişime uğratmışken hiç katlanılamayan düzeni, iz bırakmışken her anda, her anın yaşanma sebebi ve kaynağı olmuşken bir sabah yalnız uyanmaktır.
geldiği gibi gitmez hiçbir zaman, getirdikleriyle götürdükleri denk olmaz. neyi değiştirmeye kalktıysa elleriniz iki yanda, diliniz suskun, size her yaptığına sebepsiz teslim olursunuz. daha önce hiç yaşamamış hissedersiniz kendinizi ve artık hiç ölmeyecek sanırsınız.
hayata karşı umudunuz çoğalır, fakat çok da umurunuzda değildir artık.
hayata bakıpta gördükleriniz değişir, fakat çok da umurunuzda değildir artık.
hayatın yaşanılabilir olduğunu düşünürsünüz, fakat çok da umurunuzda değildir artık.
sizi kalbinizden tutar, tüm benliğinizi teslim edersiniz, size göre her şey yolundadır. fakat bilmediğiniz bir şeyler vardır ve bunları kavramaya aklınız yetmez. oysa ki artık vakit gelmiştir ve vakit girdiğinde ne yapılması gerektiğine karar verilmiştir.
ve bir sabah bakarsınız ki şehr-i kalbiniz kendi halsizliğine terk edilmiştir. çıkar sokaklarda dolaşırsınız onu ararsınız, virane olmuş şehirde, harabelerin arasında. her sokakta ayak izleri, her pencerede yüzünü görürsünüz. fakat o artık gitmiştir ve aslını hiç bulamayacaksınızdır.
oysa ben bir gece vakti terkedilmeyi sevebilirdim.
