sadece pişmanlık yaratır. çünkü 1 saat yaşamak için çok kısa, daha gidilip görülcek çok yer var, yapılcak 2 tane çocuk, onları büyütüp yetiştirmek, temple runda 50.000.000 rekorunu kırmak içinde çok kısa, herhalde ben bunu öğrendikten sonra ümitsizlik içerisinde intihar ederdim.
hiçbir şey kazandırmaz. öleceğimizi bilerek yaşadığımız halde sanki hiç ölmeyecekmiş gibi davranan biz insanoğlu için ha bir saat önce ha on sene sonra ne farkeder?
ne kazandırabilir ki? atıp tutmanın anlamı yok. o bir saatte ne kadar serin kanlı olmaya çalışırsan çalış, elin ayağına dolanır. panik olursun. acaba ne şekilde öleceğim telaşı yaşarsın. çocuk oyunu değil ki, ölümden bahsediliyor sonuçta.
