daha önce bir kürt devletten ne ister demiştim (moderasyon sol pencereye gelmesini engelledi) ama asıl soru bu olmalıymış. cevabını da bugün öğrendik; beraat...
neye daha çok üzüleceğimi bilemiyorum; binlerce şehidimize mi, binlerce şehidin kanına giren pkk'nın adım adım tanınmaya başlanmasına mı?
kan dursun. türkler ve kürtler kardeşçe yaşasın. hiç itirazım yok. ama bunlar olacaksa altta bi yerlerde pkk imzası olmasın. kimse bana ''zaten bu 34 kişinin teslim olması zaten pkk'nın pasifize edilmesi için'' demesin. henüz o kadar da zombileşmedik. madem pkk pasifize olacak önce lider kadro bi insin bakalım dağdan. bi teslim olsunlar. mahkeme önüne çıksınlar.
koca türkiye cumhuriyeti 3-5 çapulcu ile baş edemedi mi? nedir bu rezillik? ellerini kollarını sallaya sallaya gelip hakime selam verip geri dönüyorlar. nasıl o kadar emin geldiler bi kere kendilerinden? hadi hükümet yetkileleri söz verdi diyelim. hakimler savcılar ne zamandan beri yürütmeden emir alıyorlar. bu kadar aleni biçimde hakaret edilmez halka. hakaret de değil bu resmen ihanet.
devletten bir şey istemez derdim... ama malesef öyle bir döneme gelmişiz ki, geçmişte amerika'yı ve onun ülkemizdeki devletini karşısına almış pkk şimdi onlarla uzlaşıyor, teslim oluyor, barış bekliyor onlardan.. anti-amerika, anti-emperyalist, anti-faşist, anti-oligarşi düşünceleriyle hareket eden apo, bu düşünceleri çöpe atmış, "tc. gel bu akşam amerikayla çay içelim * " düşüncesinde.. çünkü söylediğine bakarsak akp tamamı ile faşist ve çösümsüzlük yandaşı değilmiş, amerika da artık katletmeyi bırakmış *
artık amerika-türkiyeoligarşidevleti-partiyakarkerenkurdistan ittifakı ülkeyi şenlendirecek, akşam öcalan, erdoğan ve obama hayrına maç yapılacak *