azman gibi bir şey dir. vahşi bir çılgın hatta orman kişisi bile olabilir. anne-babası har har konuştuğu ve belkide arada sırada patakladığı için bu küçümeni, şiddet hücrelerine işlemiştir bu ufağın.
olmamıştır o çocuk, yapamamışlardır. annesi babası tekrar eğitmelidir yoksa birkaç yaş daha büyüdüğünde eline geçen yavru kedileri, kuşları öldürür.
edit: tamam lan hepiniz demedik, alınmışlar hemen. kesin bir şey değil, ama vardır o potansiyel bazı bebelerde.
cevap hakkımı kullanma gereği hakkında birtakım açıklamalar yapmam gereken çocuktur.
bir kamyon düşünün, komple plastik ve boyu 6 yaşındaki benden daha büyük. normal bir canlı napar? bu kamyonun damperine uzanıp kollarıyla kulaç atarak ilerlemeye çalışır değil mi? peki bu kamyonu üreten pezevenk neden bu davranışa uygun bir dingil-aks sistemi koymaz? o anda bu pezevenge ulaşılamadığından terliği ben yerim.
bir çikolata kutusu büyüklüğünde sahalar vardı, minik bir top, plastik esnekliği olan sabit futbolcuları parmakla çekip kaleciyi kullanan rakibe gol atmaya çalışırdık. bu aptal şeyi kırmadan oynayabilen var mıdır? oyunun heyecanlı bir anında hangi çocuk esnekliği hesaplayarak futbolcuyu yerinden koparmayan bir kontrol sağlayabildi allah aşkına? hangimiz o terliği günahsız yere yemedi?
üzerine gidilmemesi gereken çocuktur. o zamanlar toys r us vardı da yine gidip kırtasiyeden mi aldık bu sikik şeyleri?
Araştırmacı ruhlu çocukların sıkça yaptığı şeydir. Yeni oyuncakla bir süre oynandıktan sonra sıkılınır ve "du bi bakiim lan, ne varmış bunun içinde, olayı ne bunun?" diyerekten, 3-5 yaş grubunda hunharca, 5 yaş üzeri ise daha önce yaptıkları hataların farkına vararak tornavida ile gerçekleştirdiği eylemdir**
Edit: imla
zekasıyla çektirecek çocuktur. nitekim eline verilen oyuncakla kendisine dikte ettirilen "oyna çocuğum" emrine karşı gelip o oyuncakla daha başka neler yapabiliriz diyen çocuktur. parçalamasının ardında güzel fikirler yatabilir.
(bkz: ben)
üç saniyede kırmak ile bu rekor elimdedir.
kırlmadık bir tek oyuncağım yoktur. tespihlerim bile bazen dayanamaz dağılırlar. öyle bir enerji var bende yani.**
ilk uzaktan kumandalı arabasını içindeki aşırı meraka kurban vermiş, o oyuncaktan sonra da parçalamaya ara vermiş çocuktur. sonra tekrar parçalamaya başlamıştır (ara vermiş deyince zaten sonra tekrar başlayacağı anlaşılmıyor mu arkadaşım?- yoo belki daha başlamamıştır, ne biliyosun-sustum), hatta utanmamış, gitmiş makine mühendisliğine girmiştir.
oyuncağı parçalanması gereken bir eşya olarak gören çocuktur.sağlam,baya sağlam ama bi oyuncak aldığınızda anne baba ben bunu kıramadım ama diyerek ağlar.o ağlak tipe o an ne denmesi gerekir bilemezsiniz...
zeka göstergesidir. parçalara ayırıp , tekrar birleştirmek için yapılan eylemdir. bir de bunu zevk olsun diye kıranlar vardır. gözünüzün içine bakar ve kırar. o an bogazlamak gelir içinizden fakat yapamazsınız, nihayetinde adı üstünde çocuktur .
çocuklardan beklenebilecek,gelişimine yararlı olabilecek eylemlerden biridir,önce parçalar sonra da birleştirmeye çalışır.o yüzden lego diye bir oyuncak türemiştir diyebilirim.
