bazı çiftlerin birbirlerine karşı sarfettikleri, her cümlenin sonunda bu hitabı nokta der gibi koyup, bu kelimenin de bokunu çıkarmasıyla ortaya çıkan durumdur. örneğin, "nasılsın aşkım, iyiyim aşkım sen nasılsın aşkım, senden nefret ediyorum aşkım, bir daha beni arama aşkım" bu ve benzeri örnekleri çoğaltmak mümkündür. özellikle sokakta cep telefonuyla konuşan tiki bir bacımızın "aşkoouum" derken büzüşmüş dudaklarıyla bu durum ortaya daha bir güzel çıkmaktadır.
aşkın sadece dile düşmesinin sonucudur. aşk vardır bu cümlelerde, bünyelerde ama lafta. belki de daha önce aşkı hiç tatmamıştır ama aşkın özlemiyle, aşkın değerini düşürmüştür. yapmayın, etmeyin. aşk bu kadar ucuz ve kolay değil.
bazı tiplerin devamlı kullanarak; insanı (bkz: aşk)kelimesinden; bıktırma durumuna getirmesidir. en nihayetinde (bkz: allah belanı versin aşkım) denilerek son nokta ile bitirilir zaten.
güzel bir hitap şekli olan aşkım kelamını, noktalama işareti olarak kullanmaktır. tabii ki iğrenç bir hadisedir. tamam, aşkım sık kullanılabilir de, her kelimenin, cümlenin sonuna koyulması, karşı bünyede memnuniyet hissi yerine bıkkınlık uyandırabilir. o yüzden tasvip edilmeyendir.
- ben artık noktalama işareti olarak aşkımı kullanıcam aşkım. diğeri çok kaba ve demode oldu artık aşkım.
+ ayy! canımsın sen benim ya.
- sen de benim canımsın amına koyim.
